Najlepsi chirurdzy w Turcji – TOP 305 lekarzy

ŻYCIORYS

Miejsce i data urodzenia

• Samsun, 1959

Umiejętności językowe

• angielski

Wykształcenie i doświadczenie

• Uniwersytet Hacettepe, Wydział Lekarski
• Szpital Haydarpasa Numune w Stambule (specjalizacja)

Doświadczenie w sprawie

• Doświadczenie w ponad 20.000 przypadkach chirurgicznych

Członkostwa

• Tureckie Stowarzyszenie Okulistyczne
• Tureckie Stowarzyszenie Medyczne
• ESCRS (Europejskie Towarzystwo Chirurgów Zaćmy i Refrakcyjnych)
• ASCRS (Amerykańskie Towarzystwo Chirurgii Zaćmy i Refrakcyjnej)
• AAO (Amerykańska Akademia Okulistyki)

Seminaria

• - Po raz pierwszy zetknąłem się z tą tematyką w Turcji, podczas seminariów na temat medycyny okulistycznej i komplementarnej (irydologii) w ramach Festiwalu Naturalnego Ciała, Umysłu i Zdrowia Psychicznego w Muzeum Wojskowym w Harbiye, będącym miejscem kultury.

Nagrody

• TÜBİTAK Turcja Pierwsze miejsce w biologii za badania naukowe nad okiem w drugiej klasie liceum.

Badania naukowe

• Tworzenie świadomości wizualnej za pomocą fal dźwiękowych (echolokacja) u osób niewidomych

Publikacje krajowe

• Znaczenie fotografii włókien nerwowych siatkówki w diagnostyce jaskry

Dr İlhami Soykan Barlas urodził się w 1977 roku w Stambule Moda. Jest absolwentem Kadıköy Anadolu High School i Cerrahpaşa Faculty of Medicine. Po ukończeniu specjalizacji z chirurgii ogólnej w Okmeydanı Training and Research Hospital w 2008 roku uzyskał tytuł specjalisty chirurgii ogólnej.

W latach 2006-2007 był w Szkocji 2 razy i zdobył zaawansowaną wiedzę laparoskopową. W 2009 r. otrzymał „Certyfikat uznania” od Ministerstwa Zdrowia Republiki Turcji za wkład w utworzenie Centrum Szkoleniowo-Badawczego Szpitala Oparzeń im. Dr. Lütfiego Kırdara i za pokrewne prace.

Po odbyciu obowiązkowej służby w Szpitalu Państwowym Kastamonu İnebolu w latach 2009-2011 zrezygnował ze swoich obowiązków w państwowych instytucjach, wrócił do Stambułu i zaczął pracować w sektorze prywatnym. Od 2013 roku pracuje jako specjalista transplantologii nerek i chirurgii ogólnej w grupie szpitali Florence Nightingale. Od 2017 roku pełni funkcję wykładowcy doktorskiego na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Naukowego Demiroğlu. Opublikował ponad 20 artykułów w czasopismach krajowych i międzynarodowych z zakresu chirurgii ogólnej i transplantacji nerek oraz ponad 30 prac konferencyjnych, które zostały przedstawione na kongresach krajowych i międzynarodowych.

Był również redaktorem książek i autorem rozdziałów na temat przeszczepu nerek, a także autorem rozdziałów w różnych książkach o chirurgii. Dr Soykan Barlas otrzymał tytuł „General Surgery Associate Professor” w roku 2020. Obecnie pracuje w organizacji Medical Park Group of Hospitals.

WZRUSZENIE RELIGIJNE

 Szpital Kształcenia i Badań w Stambule Okmeydanı 2003-2008 (Edukacja Specjalizacyjna)

 Szpital Szkolno-Badawczy İstanbul Lütfi Kırdar Kartal 2009

 Szpital państwowy w İnebolu 2009-2011 (obowiązkowa służba wojskowa)

 Prywatny Szpital Şişli 2012-2013

 Şişli Szpital Florence Nightingale Centrum Transplantacji Nerek i Trzustki 2013-2020

 Wydział Lekarski Uniwersytetu Naukowego Demiroğlu, Katedra Chirurgii, Wykładowca 2017-Obecnie

 Szpital Stambuł Florence Nightingale Centrum Transplantacji Nerek i Trzustki 2020-Obecnie

 Prywatny Szpital Osmanoğlu Şişli 2020-2022 Medical Park Szpital Göztepe 2022- obecnie.

ARTYKUŁY NAUKOWE

1.Soykan Barlas, ArzuAkan, YavuzEryavuz, GirayYavuz, SedatKamalı, Gülçin Kamalı: Pierwotna hydatidoza mięśnia pośladkowego: opis przypadku i przegląd literatury. Ind JSurg.2016; 78 ust. 2: 161–162.

2.Metin Kement, Hakan Ahmet Acar, İlhami Soykan Barlas, Nihat Aksakal, Cem Gezen, Uygar Düzci, Mustafa Öncel: Ocena kliniczna tymczasowego urządzenia zatrzymującego kał do niechirurgicznego odprowadzania kału w oparzeniach krocza. Dziennik chirurgii awaryjnej Ulus Trauma. 2011; 17 ust. 2: 123-127

3. Bilgin Y, Hot S, BarlasIS, AkanA, Eryavuz Y: Krótkoterminowe i długoterminowe wyniki harmonicznej skalpela hemoroidektomii w porównaniu ze zszywaczem hemoroidopeksji w leczeniu choroby hemoroidalnej. Asian J Surg. 2015;38(4):214-9.

4.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Sakaci T, Koc Y, Basturk T, Akin EB, Ecder T. New OnsetDiabetesAfterKidneyTransplantationandPretransplantHypoma gnesemia.ProgTransplant. 2016 marca;26(1):55-61. doi: 10.1177/1526924816633949.

5. Sinangil A, Celik V, Barlas S, Altunrende F, Akin EB, Ecder T. Stent typu „Double J Stent Calcified” po sekwencyjnym przeszczepieniu wątroby i nerki związany z pierwotną szczawiozą: opis przypadku. Czasopismo BANTAO, 2015;13(2), 97-99.

6. Sinangil A, Celik V, Barlas S, Kusku Cabuk F, Akin EB, Ecder T. Bardzo rzadki guz u dawcy lub kandydata na przeszczep nerki: pierwotny guz neuroendokrynny krezki. InternationalJournal Of Advances In Case Reports, 2015;2(4):244-249

7.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Akin EB, Ecder T. Czy przeszczep powinien być rutynowo stentowany, czy nie?EurRevMedPharmacolSci. 2014;18(23):3551-6.

8.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Koc Y, Basturk T, Sakaci T, Akin EB, Ecder T. Częstość występowania nowo powstałej cukrzycy po przeszczepieniu i powiązane czynniki: Doświadczenie w jednym ośrodku. Nefrologia, 2017;37(2):181-188.

9. Akin EB, Aydogdu I, Barlas IS. Wprowadzenie do wspomaganej robotem laparoskopowej nefrektomii dawcy po doświadczeniu w podejściu retroperitoneoskopowym wspomaganym ręcznie. TransplantProceedings 2019;51, 2221-222.

10. Barlas IS, Aydogdu I, Sinangil A, Atan Ucar Z, Koc Y, Sardogan C, Akin EB. Komplikacje nacięć i ocena kosmetyczna po ręcznej retroperitoneoskopowej nefrektomii dawcy. TransplantProceedings 2019; 51, 2215-2220.

11. Barlas IS, Aydogdu I, Sinangil A, Atan Ucar Z, Koc Y, Ecder T, Akin EB. Nefrotomia wspomagana ręcznie predysponuje do przepukliny pooperacyjnej u otyłych dawców. TransplantProceedings 2019; 51, 2210-2214.

12.Sinangil A, Atan Ucar Z, KocY, Barlas IS, Abouzahir S, Ecder ST, Akin EB. Wynik terapii odczulającej w immunologicznie wysokiego ryzyka transplantacji nerek: doświadczenie w jednym ośrodku. TransplantProceedings 2019; 51, 2268-2273

13. Gode Oguten E, Barlas IS, Akin EB. Objawy cierpienia psychicznego i zadowolenie z życia wśród żyjących dawców nerek: częstotliwość i związek z subiektywnymi ocenami. Transplant Proceedings 2019; 51, 2232-2236

14. Atan Ucar Z, Sinangil A, Koc Y, Barlas IS, AbouzahirS, Ecder T, Akin EB. Prognoza kliniczna pacjentów po przeszczepie nerki: doświadczenie jednego ośrodka. TransplantProceedings 2019;51, 2274- 2278.

15. Barlas IS, Demir M, Akın EB. Dziewięcioletnie doświadczenie w jednym ośrodku w przeszczepianiu nerek u dzieci. Cumhuriyet Medical Journal 2020; 42 (1), 126-135

CANER GELBAL, DR MD

Data urodzenia: 16 stycznia 1993 roku

Miejsce urodzenia: Stambuł, Turcja

Edukacja, nagrody i certyfikaty

• Międzyszkolne Zawody Olimpijskie , Kapitan Zespołu Olimpijskiego Liceum Naukowego w Ankarze, Rada Badań Naukowych i Technologicznych Turcji (TUBİTAK) - rok 2009
• Ankara Science High School-rok 2007-2010
• Liceum Naukowe w Izmirze – rok 2010-2011
• Wydział Lekarski Uniwersytetu w Stambule – rok 2017
• Certyfikat badań na zwierzętach – styczeń 2019 r.
• Certyfikat z mikrochirurgii - maj 2019 r.
• Szpital Badawczo-Szkoleniowy Bagcilar, Oddział Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej - 2018 rok – obecnie
  

Obroty

Listopad 2018 rok - Kwiecień 2019 rok - Staż chirurgii ogólnej - Szpital badawczo-szkoleniowy Bagcilar Oddział chirurgii ogólnej

Kwiecień - Maj 2019 roku - Rotacja ortopedyczna - Szpital Badawczo-Szkoleniowy Bagcilar, Oddział Ortopedii

Artykuły opublikowane w czasopismach o zasięgu ogólnokrajowym:

1. Tatar BE, Gelbal C , Sezgiç M, Karakol P, Uslu C, Kabul S. Rzadki przypadek: złośliwy guz ziarnistokomórkowy w okolicy pachowej .

Prezentacje ustne na spotkaniach międzynarodowych

1. Wykorzystanie kostnych tkanek żuchwy, które są traktowane ciekłym azotem jako rusztowania do częściowego przeszczepu kości udowej w rekonstrukcji żuchwy i ocena przeżywalności kości: eksperymentalny model przeszczepu kości udowej szczura  

Percin Karakol, Burak Ergün Tatar, Can Uslu, Caner Gelbal , Mehmet Bozkurt

11. Europejska Rada Badań nad Chirurgią Plastyczną 23-25 sierpnia 2018 roku, Monachium, Niemcy

2. Wpływ czasu wirowania na przeżycie przeszczepu tłuszczu  

Percin Karakol, Burak Ergün Tatar , Can Uslu, Caner Gelbal , Mehmet Bozkurt

11. Europejska Rada Badań nad Chirurgią Plastyczną 23-25 sierpnia 2018 roku, Monachium, Niemcy

3. Czy trwałe skutki niewydolności nerek nie są aż tak trwałe?  

Percin Karakol, Caner Gelbal , Can Uslu, Burak Ergün Tatar, Mehmet Bozkurt

11. Europejska Rada Badań nad Chirurgią Plastyczną 23-25 sierpnia 2018 roku, Monachium, Niemcy

Prezentacje ustne na spotkaniach krajowych:

1. Üst ekstremite acil ve elektif vakalarda WALANT'ın kullanımı.

Burak Ergün Tatar, Perçin Karakol, Can Uslu, Caner Gelbal 41. Ulusal Plastik Cerrahi Kurultayı, 26-30 października 2019 rok, Samsun, Turcja

Docent chirurgii ogólnej i bariatrycznej. Specjalizuje się w chirurgii laparoskopowej (minimalnie inwazyjnej).

Oddział Chirurgii Ogólnej

Przeszczep wątroby

Przeszczep nerek

Stan edukacji:

Tytuł magistra Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Hacettepe Wydział Lekarski 1995

Doktor/S. Kwalifikacja/specjalizacja w zakresie medycyny Chirurgia ogólna SSK Ankara Szpital Szkoleniowo-Badawczy 2000

Studia licencjackie na Wydziale Ekonomii Uniwersytetu Anadolu 2005-2012

Zadania:

Res.Assist.Dr. Wydział Lekarski Uniwersytetu w Trakii, Katedra laryngologii 1995-1996

Res.Assist.Dr. Klinika Chirurgii Ogólnej Szpitala Kształceniowego SSK w Ankarze 1996-2000

specjalista dr. Szpital Państwowy Malatya Beydağı. 2001-2007

wykładowca Uniwersytetu İnönü Wydział Lekarski Katedra Chirurgii Ogólnej 2007-2009

Asystent prof. Uniwersytet İnönü Wydział Lekarski Katedra Chirurgii Ogólnej / Instytut Przeszczepu Wątroby 2009-2012

doc. prof. Uniwersytet İnönü Wydział Lekarski Katedra Chirurgii Ogólnej / Instytut Przeszczepu Wątroby 2012-2017

prof. Uniwersytet İnönü Wydział Lekarski Katedra Chirurgii Ogólnej / Instytut Przeszczepu Wątroby 2017-…

Edukacja za granicą:

1- W Stanach Zjednoczonych, jako krótkoterminowy naukowiec w Narodowym Instytucie Raka przez 10 miesięcy, zakładanie węzłów wartowniczych i szkolenie z zakresu duktoskopii w leczeniu raka piersi, w ramach stypendium badawczego National Cancer Institute w Klinice Chirurgii Onkologicznej, Magee Womens Hospital na Uniwersytecie w Pittsburghu Centrum Medyczne. 2009-2010 (10 miesięcy)

Kierowane prace magisterskie:

Onur, A., „Zagrażające życiu powikłania związane z żywymi dawcami podczas przeszczepiania wątroby”, Wydział Lekarski Uniwersytetu Malatya İnönü, 2015.

Praca magisterska z medycyny:

Korelacja poziomu CEA, AFP, CA19-9 w surowicy z czynnikami histopatologicznymi w gruczolakoraku żołądka; 2000.

BADANIA NAUKOWE I PUBLIKACJE

Artykuły opublikowane w międzynarodowych czasopismach recenzowanych

A1. Kirimlioglu, H., I. Çetinkaya, N. Bassullu, A. Dirican, N. Karadağ, V. Kirimlioglu, „Ekspresja metaloproteinaz macierzy w raku dróg żółciowych wewnątrzwątrobowych, wnękach (guz Klatzkina), łagodnym i dalszym raku dróg żółciowych pozawątrobowych, raku pęcherzyka żółciowego, raku brodawki; rola metaloproteinazy matrix w progresji i rokowaniu nowotworu”, The Turkish Journal of Gastroenterology, 20, 41-47 (2009).

A2. Dirican, A., B. Unal, F. Tatl, G. Sogotlu, D. Ozgor, T. Piksin, C. Kayaalp, V. Kirimlioglu, „Chirurgiczne leczenie fitobezoarów powoduje ostrą niedrożność jelita cienkiego”, Bratislava Medical Journal, 110 , 158-61 (2009).

A3. Dirican, A., B.Unal, D. Ozgur, F. Tatlı, C. Kayaalp, V. Kırımlıoglu, „Proximal czczojejunal wgłobienie wtórne do tłuszczaka podśluzówkowego u dorosłych”, The American Journal of case Reports, 9, 295-297 (2008).

A4. Dirican, A., B. Unal, C. Aydin, D. Unal, V. Kirimlioglu, „A Giant Retroperitoneal Lipoma Case with Recurrent Course”, The American Journal of Case Reports, 9, 89-92 (2008).

A5. Dirican, A., B. Unal, D. Ozgor, T. Piskin, C. Aydin, F. Sumer, C. Kayaalp, „Perforowana cysta bąblowata wątroby do otrzewnej z łagodnymi objawami”, Case Reports in Gastroenterology, 2, 439 -443 (2008).

A6. Karabeyoglu, M., B. Unal, A. Dirican, B. Kocer, S. Gur, B. Bozkurt, O. Cengiz, A. Soran. „Związek między przedoperacyjną ultrasonograficzną analizą objętości tarczycy a powikłaniami po usunięciu tarczycy”, Endocrine Rozporządzenie, 42, 83-87 (2008).

A7. Dirican, A., B. Unal, C. Kayaalp, V. Kirimlioglu, „Podskórna torbiel bąblowata występująca w dłoni i udzie: dwa opisy przypadków”, Journal of Medical Case Reports, 2, 273 (2008).

A8. Dirican, A., B. Isik, C. Ara, B. Unal, D. Ozgor, M. Meydanlı, „Tortion of Wandering Spleen: Report of Two case”, Bratislava Medical Journal, 110, 723-725 (2009).

A9. Ara, C., A. Dirican, D. Ozgor, T. Piskin, „Przypadek ostrej niedrożności jelita cienkiego z powodu przerzutów niezdiagnozowanego pierwotnego raka płuc”, The Turkish Journal of Gastroenterology. 20, 302-303 (2009).

A10. Dirican, A., B. Unal, N. Bassulu, C. Aydin, F. Tatli, C. Kayaalp, „Isolated Cecal Necrosis mimicking Acute Appendicitis: A Case Series”, Journal of Medical Case Report, 3, 1-4 ( 2009).

A11. Dirican, A., B. Una, N. Bassulu, D. Ozgo, C. Kayaalp, S. Yılmaz, „Przesiewowe badanie raka żołądka u pacjentów po przeszczepieniu wątroby: opis przypadku i przegląd literatury”, Pakistan Journal of Medical Science, 26, 733-735 (2010).

A12. Dirican, A., O. Andacoglu, R. Johnson, K. McGuire, L. Mager, A. Soran, „Krótkoterminowe skutki terapii laserowej niskiego poziomu w leczeniu obrzęku limfatycznego związanego z rakiem piersi”. Wsparcie Opieki nad Rakiem, 19, 685–690 (2011)

A13. Soran, A., WC.Wu, A. Dirican, R. Johnson, O. Andacoğlu, J. Wilson, „Estimating the prawdopodobieństwo obrzęku limfatycznego po operacji raka piersi”, American Journal of Clinical Oncology, 34, 506-10 (2011 )

A14. Dirican, A., M. Yilmaz, B. Unal, F. Tatli, T. Piskin, C. Kayaalp, „Pęknięta torbiel bąblowata do otrzewnej: seria przypadków”, European Journal of Trauma and Emergency Surgery, 36, 375- 379 (2010).

A15. Dirican, A., M. Yilmaz, B. Unal, V. Ersan, T. Piskin, S. Yilmaz, „Ostre traumatyczne pęknięcia przepony: retrospektywne badanie 48 przypadków”, Surgery Today, 41, 1352-1356 (2011) .

A16. Ara, C., A. Dirican, S. Erdoğan, B. Ates, D. Ozgor D, F. Tatli, MS. Tekerekoglu, V. Kirimlioglu, „Wpływ estru fenetylowego kwasu kawowego na translokację bakteryjną i uszkodzenie jelit po niedrożności jelit”, Turkish Journal of Medical Sciences, 40, 897-903 (2010).

A17. Ara, C., A. Dirican, B.Unal, AB Karabulut, T. Piskin, „Wpływ melatoniny na stres oksydacyjny nerek wywołany FK506 u szczurów”, Innowacja chirurgiczna. 18, 34-38 (2011).

A18. Kayaalp, C., A. Dirican, C. Aydın, „Pierwotne podskórne cysty bąblowcowe: przegląd 22 przypadków”, International Journal of Surgery. 9, 117-21 (2011).

A19. Piskin, T., C.Aydin, B. Barut, A. Dirican, C. Kayaalp. Przedoperacyjna postępująca odma otrzewnowa w przypadku olbrzymich przepuklin pachwinowych. Annały medycyny saudyjskiej. 30, 317-320; 2010

A20. Ates, M., A. Dirican, B.Isik, S. Yılmaz. Laparoskopowe leczenie izolowanej pierwotnej torbieli bąblowatej sieci: opis przypadku i przegląd literatury. International Journal of Surgery Case Reports. 2, 58–60; 2011

A21. Ates, M., A. Dirican, M. Sarac, A. Aslan, C. Colak. Krótko- i długoterminowe wyniki płatka Karydakisa w porównaniu z płatkiem Limberga w leczeniu choroby zatok pilonidalnych: prospektywne badanie z randomizacją. Amerykański dziennik chirurgii. 202, 568- 73 (2011)

A22. Dirican, A., M. Yılmaz, B. Ünal, M. Ates, H. Kırımlıoğlu, S.Yılmaz. Rozlana ganglioneuromatoza jelita ślepego u pacjenta z chorobą von Reklinghausena. Türkiye Clinics J Med Sci 32, 1105-8 (2012)

A23. Ates, M., A. Dirican, D. Ozgor, C. Aydin, B. Isik, C. Ara, M.Yilmaz, MA. Selimoglu, C. Kayaalp, S. Yilmaz. Przeszczep wątroby od żywego dawcy w leczeniu ostrej niewydolności wątroby u dzieci i młodzieży spowodowanej spożyciem fajerwerków zawierających żółty fosfor. Transplantacja wątroby, 17, 1286-91 (2011)

A24. Yilmaz, M., A. Dirican, S. Usta, A. Baskiran, B, Isik. Kamień żółciowy uderzający w ścianę żołądka imitujący guz żołądka. Pakistan Journal of Medical Sciences, 27, 935 (2011)

A25. Ates, M., A. Dirican. Prosta laparoskopowa naprawa perforacji wrzodu trawiennego za pomocą szwów bez łatki sieciowej. Surg Endosc. 26, 289 (czerwiec 2012)

A26. Ates M., A. Dirican, E. Kose, B. Isik, S. Yilmaz. Pierwsza laparoskopowa, całkowicie pozaotrzewnowa naprawa przepukliny Laugiera: opis przypadku, Hernia,17,121-3 (2013)

A27. Andacoglu O., A. Kanbour-Shakir, YC. Teh, M. Bonaventura, U. Ozbek, M. Anello, M. Ganott, J. Kelley, A. Dirican, A. Soran. Uzasadnienie biopsji wycinającej po rozpoznaniu łagodnej blizny promieniowej na biopsji rdzeniowej: pojedyncza analiza wyników instytucjonalnych. American Journal of Clinical Oncology, 36, 7-11 (2013)

A28. Yilmaz S, Kayaalp C, Ara C, Yilmaz M, Isik I, Aydin C, Ozgor O, Dirican A, Barut B, Unal B, Piskin T, Ates M, Kutlu R, Toprak HI, Bayindir Y, Kirimlioglu H, Aladag M , Harputluoglu M, Selimoglu A, Karabiber H, Yalcin K, KirimliogluV. Jednoośrodkowa analiza pierwszych 304 przeszczepów wątroby od żywego dawcy w ciągu 3 lat. Hepatogastroenterologia, 60, 1105-9 (2013).

A29. Ates, M., A Dirican, Ince V., Ara C., Isik B., Yilmaz S. Porównanie wewnątrzustrojowego szwów wiążących węzły (poliglaktyny) i tytanowych endoklipsów w laparoskopowym zamknięciu kikuta wyrostka robaczkowego: prospektywne badanie randomizowane Laparoskopia chirurgiczna, endoskopia & Techniki przezskórne, 22, 226-231 (czerwiec 2012)

A30. Kutluturk K., V.Soyer V., A. Dirican, Unal B, Aydin C., Kayaalp C., Yilmaz S. Awaryjna resekcja wątroby za pomocą zszywaczy w przypadku samoistnego krwotoku do wątroby u pacjenta otrzymującego terapię przeciwzakrzepową. Hindawi Przedstawiciel ds. medycyny w dziedzinie medycyny Przedstawiciel ds. medycyny. 2013;2013:204046. doi: 10.1155/2013/204046. EPUB 2013, 14 lipca (tom 2013).

A31. Yılmaz M, Olmez A, Piskin T, Unal B, Ersan V, Sarisi KB, A Dirican, Yılmaz S. Przypadkowa wycięcie wyrostka robaczkowego u dawców poddawanych hepatektomii w celu przeszczepienia wątroby od żywego dawcy. Transplantation Proc, 44, 1630-1634 (2012).

A32. Ertugrul I, Kayaalp C, Dirican A, Tardu A, Karagul S, Kirmizi S. Laparoskopowe leczenie pierwotnej cysty bąbelkowej sieci Opis przypadku Int Surg 2017;101:000–000 DOI: 10.9738/INTSURG-D-15-00287.1

A33. A. Dirican, Soyer V, Koc S, Yagci MA, Sarici B, Onur A, Unal B., Yilmaz S. Przeszczep wątroby z wątrobami od ośmiolatka i nanopokolenia. Postępowanie Transpantacyjne 47, 1323-5 (czerwiec 2015)

A34. A. Dirican, Ara C, Kutluturk K, Ozsoy M, Ates M, Baskiran A, Isik B, Yilmaz S. Pooperacyjne powikłania dróg żółciowych dawcy po przeszczepie wątroby od żywego dawcy. Exp Clin Transplant, 13, 516-23 (2015)

A35. A. Dirican, Ozsoy M, Ates M, Ersan V, Gonultas F, Isik B, Yilmaz S. Konsekwencje stosowania dawców o rozszerzonych kryteriach w przeszczepianiu wątroby od żywych dawców. Ann Transplant, 20, 211-7 (2015)

A36. Ozgor D, A. Dirican, Ates M, Yilmaz M, Isik B, Yilmaz S. Przepuklina pooperacyjna u biorców przeszczepu wątroby od dorosłego żywego dawcy. Świat J Surg. 38, 2122-5 (2014)

A37. Ates M, Kinaci E, Dirican A, Sarici B, Soyer V, Koc S, Yilmaz S. Powikłania płucne po 1150 hepatektomii żywego dawcy. TransplantProc. Czerwiec 2015;47(5):1319-22.

A38. Karakas S, Dirican A, Soyer V, Koç S, Ersan V, Ates M. Guz pseudobrodawkowy trzustki wyłuszczony w sposób leczniczy. Int J. Surg Case Rep. 2015;10:118-20.

A39. Yilmaz S, Kayaalp C, Isik B, Ersan V, Otan E, Akbulut S, Dirican A, Kutlu R, Sagir Kahraman A, Ara C, Yilmaz M, Unal B, Aydin C, Piskin T, Ozgor D, Ates M, Ozdemir F, Ince V, Koc C, Baskiran A, Dogan SM, Barut B, Sumer F, Karakas S, Kutluturk K, Yologlu S, Gozukara H. Rekonstrukcja anomalnego rozgałęzienia żyły wrotnej w prawym płacie Przeszczep wątroby żywego dawcy: podejście Malatya. Transpl. wątroby 27 lutego 2017 r.

A40. Kinaci E, Ates M, Dirican A, Ozgor D. Niskie ciśnienie jest niezbędne do oglądania i ochrony korony pośmiertnej podczas całkowitej operacji przepukliny pozaotrzewnowej. J Laparoendosc Adv Surg Tech A. 26,978-984 (październik 2016)

A41. Tatli F, Ekici U, Kanlioz M, Gozeneli O, Uzunkoy A, Yucel Y, Dirican A. Ultrasonografia w diagnostyce ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Ann Ital Chir. 87152-4 (2016)

A42. Ates M, Kinaci E, Kose E, Soyer V, Sarici B, Cuglan S, Korkmaz F, Dirican A. Corona mortis: wiedza anatomiczna in vivo i ryzyko urazu podczas całkowicie pozaotrzewnowej operacji przepukliny pachwinowej. Przepuklina, 20,659-65 (październik 2016)

A43. Dirican A, Baskiran A, Dogan M, Ates M, Soyer V, Sarici B, Ozdemir F, Polat Y, Yilmaz S. Ocena potencjalnych dawców w przeszczepie wątroby żywego dawcy. Transplant Proc, 47, 1315-8 (czerwiec 2015)

A44. Ates M, Hatipoglu S, Dirican A, Isik B, Ince V, Yilmaz M, Aydin C, Ara C, Kayaalp C, Yilmaz S. Przeszczep wątroby prawego płata od żywego dawcy u dorosłych pacjentów z ostrą niewydolnością wątroby. TransplantProc. 45, 1948-52 (czerwiec 2013)

A45. Usta S, Ates M, Dirican A, Isik B, Yilmaz S. Wyniki hepatektomii dawcy lewego płata w celu przeszczepienia wątroby od żywego dawcy: doświadczenie jednego ośrodka. TransplantProc. 45, 961-5 (kwiecień 2013)

A46. Ates M, Dirican A, Ozgor D, Gonultas F, Isik B. Konwersja do zabiegu Stoppa w laparoskopowej, całkowicie pozaotrzewnowej operacji przepukliny pachwinowej. JSLS. 16, 250-4 (kwiecień czerwiec 2012)

A47. Ince V, Dirican A, Yilmaz M, Barut B, Ersan V, Yilmaz S. Kapsułkowanie otrzewnej u pacjenta z niepełnym odwróceniem situs. J Coll Lekarze Surg Pak. 22, 659-60 (październik 2012)

A48. Ozgor D, Dirican A, Ates M, Gönültas F, Ara C, Yilmaz S. Powikłania u dawcy wśród 500 przeszczepów wątroby od żywych dawców w jednym ośrodku. TransplantProc. 44.1604-7 (lipiec-sierpień 2012)

Wykształcenie i doświadczenie

Dr Ramazan Gökhan Atış, urodzony w Stambule w 1978 roku, ukończył Cağaloğlu Anatolian High School w 1996 roku. Ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Çapa w 2002 roku. W latach 2002-2008 odbył szkolenie specjalizacyjne w szpitalu badawczym Şişli Etfal w Stambule, gdzie w lutym 2008 roku uzyskał tytuł specjalisty urologii. Po pracy w Szpitalu Wojskowym Edremit w latach 2008-2009, w 2009 roku rozpoczął pracę jako specjalista urologii w szpitalu badawczym Göztepe w Stambule. W 2011 roku odbył 3-miesięczne szkolenie z zakresu laparoskopii i urologii robotycznej w klinice Uniwersytetu Heillbronn w Heidelbergu. W latach 2009-2014 prowadził liczne badania naukowe, zwłaszcza w dziedzinie endourologii, a we wrześniu 2014 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 2017 r. został wybrany na członka zarządu Endourology Society i od tego czasu zajmuje to stanowisko. Od 2018 r. aktywnie uczestniczy w grupie roboczej Endourology Europejskiego Stowarzyszenia Urologii, Komitetu Młodych Urologów Akademickich (EAU-YAU) przez okres 2 lat. W styczniu 2021 r. został mianowany profesorem na Wydziale Urologii Uniwersytetu Medeniyet w Stambule. Następnie w 2022 r. rozpoczął pracę w Szpitalu Pamięci Şişli. Prof. dr Ramazan Gökhan Atış opublikował ponad 100 artykułów w czasopismach krajowych i międzynarodowych.

• 1996 - 2002, Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule, studia licencjackie
• 2002 - 2008, Szpital Szkoleniowo-Badawczy Şişli Etfal/Stambuł, specjalizacja medyczna
• 2014, Uniwersytet Medeniyet w Stambule, Szpital Kształcenia i Badań w Goztepe, stanowisko profesora nadzwyczajnego
• 2021, Katedra Urologii Uniwersytetu Medeniyet w Stambule, stanowisko profesorskie

Obowiązki administracyjne

• Redaktor Biuletynu Endourology
• Członek zarządu Endourology Society (sekretarz generalny)

Członkostwo w organizacjach naukowych

• Tureckie Stowarzyszenie Urologiczne
• Tureckie Stowarzyszenie Endourologii
• Tureckie Stowarzyszenie Andrologiczne
• Eurazjatyckie Stowarzyszenie Uroonkologiczne
• Tureckie Stowarzyszenie Medyczne

Edukacja i specjalizacja

• 1989 - 1995 Wydział Lekarski Uniwersytetu Ondokuz Mayıs
• Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule – Specjalizacja
• 2006 – Stanowisko profesora nadzwyczajnego, Wydział Lekarski Uniwersytetu Başkent

Doświadczenie

• 1995 - 1996 - Asystent lekarza, Oddział Ratunkowy, Szpital Stanowy Ardahan
• 1996 - 1997 - Uniwersytet Atatürka, Wydział Lekarski
• 1997 - 2002 - Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule, Katedra Kardiologii
• 2002 - Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule, Katedra Kardiologii
• 2003 - 2007 - Centrum Badań i Aplikacji Uniwersytetu Başkent w Konya
• 2007 - 2012 - Uniwersytet Süleymana Demirela, Wydział Lekarski, Katedra Kardiologii
• 2012 - 2017 - Wydział Lekarski Uniwersytetu Süleymana Demirela, Katedra Kardiologii
• 2013 - 2014 - Mayo Clinic Echocardiography Lab, Rochester, MN, USA
• 2017 - 2020 - Szpital ASV Yaşam
• 2020 - 2021 - Szpital Antalya Anadolu

Edukacja i specjalizacja

• 1989 - 1995 Wydział Lekarski Uniwersytetu Ondokuz Mayıs
• Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule – Specjalizacja
• 2006 – Stanowisko profesora nadzwyczajnego, Wydział Lekarski Uniwersytetu Başkent

Doświadczenie

• 1995 - 1996 - Asystent lekarza, Oddział Ratunkowy, Szpital Stanowy Ardahan
• 1996 - 1997 - Uniwersytet Atatürka, Wydział Lekarski
• 1997 - 2002 - Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule, Katedra Kardiologii
• 2002 - Uniwersytet w Stambule, Wydział Lekarski w Stambule, Katedra Kardiologii
• 2003 - 2007 - Centrum Badań i Aplikacji Uniwersytetu Başkent w Konya
• 2007 - 2012 - Uniwersytet Süleymana Demirela, Wydział Lekarski, Katedra Kardiologii
• 2012 - 2017 - Wydział Lekarski Uniwersytetu Süleymana Demirela, Katedra Kardiologii
• 2013 - 2014 - Mayo Clinic Echocardiography Lab, Rochester, MN, USA
• 2017 - 2020 - Szpital ASV Yaşam
• 2020 - 2021 - Szpital Antalya Anadolu

Doświadczenie zawodowe

• 1999-2000 : Szpital Wojskowy Şırnak, Służba Wojskowa
• 2001-2007 : Szpital Süreyyapaşa, Klinika Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Klatka Piersiowa, Serce i Choroby Naczyniowe
  • Przyczynił się do powstania Kliniki Chirurgii Sercowo-Naczyniowej
  • 2005: Otrzymanie tytułu profesora nadzwyczajnego w zakresie chirurgii sercowo-naczyniowej
• 2007-2009 : Szpital Kształcenia i Badań Wysokospecjalistycznych Kartal Koşuyolu
• 2009-2011 : Szpital Kształcenia i Badań Wysokospecjalistycznych im. Kartal Koşuyolu, Klinika Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Zastępca Szefa
• 2011-2017 : Szpital Kształcenia i Badań Wysokospecjalistycznych Kartal Koşuyolu, Klinika Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Instruktor
• 2016-2017 : Szpital Kształcenia i Badań Wysokospecjalistycznych Kartal Koşuyolu, Klinika Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Specjalista ds. Edukacji
• 2017-2024 : Uniwersytet Bezmialem Vakıf, Wydział Lekarski, prof
  • Kierownik Katedry Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Uniwersytet Bezmialem Vakıf, Wydział Lekarski
• Od lipca 2024 : Szpital Rejonowy Medipol Acıbadem l, Chirurg Kardiochirurgii

Dzięki rygorystycznemu szkoleniu i doświadczeniu praktycznemu rozwinęli głębokie zrozumienie urologii, zyskując uznanie za swoje umiejętności diagnostyczne i skuteczne podejście do leczenia. Dr Ahmet Tevfik Albayrak jest wybitnym członkiem Europejskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej (ESSM), co świadczy o ich wiedzy specjalistycznej i zaangażowaniu w dziedzinie zdrowia seksualnego. Jako członek ESSM, dr Ahmet Tevfik Albayrak pozostaje w kontakcie z siecią profesjonalistów oddanych rozwojowi dziedziny medycyny seksualnej. Ich wkład w badania, edukację i praktykę kliniczną przyniósł im uznanie ze strony rówieśników i wdzięczność pacjentów, którym służą. Ponadto, dzięki zaangażowaniu w ESSM, dr Ahmet Tevfik Albayrak jest na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami w medycynie seksualnej, zapewniając, że są wyposażeni w wiedzę i umiejętności potrzebne do zapewnienia najwyższej jakości opieki swoim pacjentom. Ich zaangażowanie w doskonałość i współczujące podejście do opieki nad pacjentami nadal wywierają znaczący wpływ na dziedzinę zdrowia seksualnego.

Dr. Ahmet Cem Dural is a specialist in surgical treatment of thyroid, parathyroid, and adrenal gland diseases and cancers. He is skilled in both laparoscopic and robotic surgery. He completed his medical education and general surgery training at Istanbul University. He also pursued advanced fellowships at top institutions, including the Cleveland Clinic in the USA, Karolinska University Hospital in Sweden, and Ottawa University in Canada.

Dr. Dural has worked at leading hospitals such as LIV Hospital Ulus, LIV Hospital Vadistanbul, and Bakirkoy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital. His international training and clinical research fellowships show his dedication to excellence and innovation in endocrine surgery.

Edukacja i wiedza specjalistyczna

• UNIWERSYTET EGE, WYDZIAŁ MEDYCZNY, IZMIR 2000 – 2006 STUDIA LICENCJACKIE
• UNIWERSYTET EGE, WYDZIAŁ MEDYCZNY, KATEDRA CHIRURGII OGÓLNEJ, IZMIR, 2006 -2012, ASYSTENT BADAWCZY, SZKOLENIE SPECJALISTYCZNE
• ISTITUTO NAZIONALE DEI TUMORI, MEDIOLAN 2010 Z wizytą u pracownika chirurgii onkologicznej

Choroby

• Guzy wątroby i przerzuty
• Choroby trzustki
• Choroby pęcherzyka żółciowego
• Guzy układu pokarmowego
• Choroby układu pokarmowego

Metody leczenia

• Operacje guzów nadnerczy
• Operacje przerzutów do wątroby
• Resekcje wątroby
• Rozwarstwienie węzłów chłonnych wokół aorty w przerzutach Lend
• Resekcje i rekonstrukcje dróg żółciowych
• Operacje przewodu pokarmowego

Doświadczenie

• 2010: Istituto Nazionale dei Tumori, Mediolan – Szkolenie z chirurgii nowotworów
• 2013 – 2016: Szpital państwowy w Denizli – obowiązkowa służba publiczna
• 2016 – 2020: Uniwersytet Ekonomiczny w Izmirze, Wydział Lekarski, wykładowca założyciel
• Sierpień 2020: Profesor nadzwyczajny chirurgii ogólnej
• 2016 – 2021 Kent Hospital Liver Transplantation Unit – szkolenie w zakresie transplantacji wątroby i chirurgii wątroby
• 2021 – Obecnie: Szpital IUE Medical Point, Oddział Chirurgii Ogólnej

Członkostwo profesjonalne

• Tureckie Stowarzyszenie Medyczne – 2006
• Tureckie Stowarzyszenie Chirurgiczne – 2013
• Stowarzyszenie Chirurgii Denizli – 2013 (członek założyciel)
• Międzynarodowe Towarzystwo Transplantacji Wątroby – 2016

Choroby

• Anestezjologia w chirurgii klatki piersiowej i serca
• Znieczulenie regionalne
• Znieczulenie do transplantacji

Doświadczenie

Asystent badawczy:

• Instytut Kardiologii Uniwersytetu w Stambule, Katedra Anestezjologii i Reanimacji, 2006 – 2011

Specjalista:

• Szpital Państwowy Kutahya Gediz, 2012-2014
• Szpital Uniwersytecki Yeditepe Kozyatagi, 2014-2017
• Szpital VM Medical Park Florya Uniwersytetu Aydin w Stambule, 2021
• Prywatny szpital Medistanbul, 2021–2022

Adiunkt:

• Wydział Lekarski Uniwersytetu Yeditepe, Katedra Anestezjologii i Reanimacji, Szpital Kozyatağı, 2017-2021
• Wydział Lekarski Uniwersytetu Istinye, Katedra Anestezjologii i Reanimacji, Szpital Medical Park Gaziosmanpaşa, 2022-2024

Profesor nadzwyczajny:

• Uniwersytet Ekonomiczny w Izmirze, Wydział Lekarski, Katedra Anestezjologii i Reanimacji, Szpital Medicalpoint, 2024-obecnie

Członkostwo profesjonalne

• Stowarzyszenie Anestezjologii Sercowo-Naczyniowej i Intensywnej Terapii Torakowej, Członek, 2011
• Tureckie Stowarzyszenie Medyczne, Członek, 2014
• Tureckie Stowarzyszenie Anestezjologii i Reanimacji, Członek, 2015

Biografia

Urodził się w Adanie w Turcji w 1968 roku. Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Ege w 1991 roku. Odbył obowiązkową służbę w Szpitalu Państwowym w Cizre w latach 1991-1993. Pracował jako lekarz w Selendi-Manisa w Turcji w latach 1993-1994. W 1994 roku rozpoczął rezydenturę w Katedrze Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Katedrze Medycyny Uniwersytetu w Ege i w 1999 roku napisał rozprawę zatytułowaną „Wpływ znieczulenia zewnątrzoponowego klatki piersiowej na dostarczanie tlenu i zużycie tlenu u pacjentów z tępym urazem klatki piersiowej”. W latach 1999-2006 był lekarzem anestezjologiem w Oddziale Anestezjologii Sercowo-Naczyniowej, Katedrze Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Katedrze Medycyny Uniwersytetu w Ege. Po pracy w Szpitalu Chorób Serca Atakalp w Izmirze w Turcji od W latach 2006-2011 rozpoczął pracę jako anestezjolog w Medical Park Hospital w Izmirze w 2011 roku. Jest również adiunktem w Katedrze Anestezjologii i Intensywnej Terapii w Szkole Medycznej Uniwersytetu w Izmirze od 2012 roku. Interesuje się znieczuleniem kardiologicznym dorosłych i dzieci oraz znieczuleniem klatki piersiowej. Jest autorem 4 artykułów opublikowanych w międzynarodowych czasopismach recenzowanych i 1 artykułu opublikowanego w krajowym czasopiśmie recenzowanym. Jest autorem trzech rozdziałów w trzech podręcznikach w swoim ojczystym języku.

Edukacja i wiedza specjalistyczna

• 1999 – EGE UNIWERSYTET WYDZIAŁ MEDYCZNY ZAKŁAD ANESTEZJOLOGII I REANIMACJI
• 2001 – SZPITAL DZIECIĘCY, LOS ANGELES, KALIFORNIA, LEKARZ WSPÓŁCZUŁY W ZNIECZULENIU KARDIOLOGICZNYM PEDIATRYCZNY LEKARZ WSPÓŁCZUŁY

Obszary zainteresowań

Znieczulenie do zabiegów kardiologicznych u dorosłych

Znieczulenie do chirurgii kardiologicznej u dzieci

Znieczulenie do operacji klatki piersiowej

Doświadczenie

• 11/1991-01/1993 Szpital państwowy w Cizre, lekarz ogólny w Şırnak (służba obowiązkowa)
• 02.1993-01.1994 Centrum Zdrowia Şehirlioğlu, Selendi, Manisa Lekarz rodzinny
• 07/1999-06/2006 Uniwersytet Ege Wydział Lekarski Katedra Anestezjologii i Reanimacji Chirurgia Naczyniowa i Chirurgia Klatki Piersiowej Anestezjologia (lekarz odpowiedzialny - znieczulenie kardiologiczne dorosłych i dzieci)
• 6/2006 – 11/2011 Szpital prywatny, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 11/2011– 12/2019 Szpital Medical Point, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 12/2019 – 02/2021 Szpital prywatny, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 3/2021-10/2022 Szpital prywatny, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 10/2022- 3/2023 Szpital prywatny, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 4/2023-9/2023 Szpital prywatny, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji
• 10/2023- Obecnie Medical Point Hospital, Izmir Specjalista anestezjologii i reanimacji

Członkostwo profesjonalne

• Tureckie Stowarzyszenie Medyczne
• Tureckie Stowarzyszenie Anestezjologii i Reanimacji
• Stowarzyszenie Anestezjologii Klatki Piersiowej, Układu Krążenia, Anestezji Naczyniowej i Intensywnej Terapii
• Europejskie Stowarzyszenie Anestezjologii Kardiotorakologicznej

Doświadczenie

2019 Szpital Uniwersytecki Medipol Pendik

2016 - 2019 Szpital Parku Medycznego

2015 - 2016 Szpital Szkoleniowo-Badawczy Derince

2014 - 2015 Wydział Lekarski Uniwersytetu Yuzuncu Yıl

2009 - 2014 Szpital Badawczo-Szkoleniowy Uniwersytetu Recepa Tayyipa Erdogana

2007 - 2009 Yesilyurt Nr 4 Stacja Ratownictwa Medycznego Edukacja

2014 Recep Tayyip Erdoğan University Wydział Lekarski, Chirurgia Dziecięca

2007 Uniwersytet Erciyes, Wydział Lekarski

Publikacje

1- PORÓWNANIE WYNIKÓW ULTRASONOGRAFII I HISTOPATOLOGII W ZAPALENIU WYROCZKA TYPU „DZIECIĘCEGO” M Kilic HS Yalcin AS Calapoglu Rize Training and Research Hospital RTEU Faculty of Medicine

2- Leczenie pacjenta z wrzodem pośladka i naczyniakiem niemowlęcym propranololem HS Yalcin, M Kilic Rize Szpital szkoleniowy i badawczy Oddział chirurgii dziecięcej

3- ZASTOSOWANIE HYACYST W LECZENIU NAWRACAJĄCYCH ZAKAŻEŃ DRÓG MOCZOWYCH U DZIECI M Kılıç [1], S Cakmak [1], IS Arda [2] [1] Szpital badawczy i szkoleniowy Rize, Oddział chirurgii dziecięcej, [2] Wydział Lekarski RTEU, Oddział chirurgii dziecięcej

4- ATAK PITBULA: PRZEMOC CZY NIEROZWÓJSTWO? Założyciel, M. Kilic, S. Cakmak, IS Arda. Wydział Lekarski Uniwersytetu Rize Katedra Chirurgii Dziecięcej

Edukacja i wiedza specjalistyczna

• 1988- 1995 – UNIWERSYTET ERCİYES, WYDZIAŁ MEDYCZNY
• 2003- 2008 – CHIRURGIA KLATKI PIERSIOWEJ UNIWERSYTETU INONU

Choroby

• Rozstrzenie oskrzeli i choroby zapalne płuc
• Choroby przepony
• Choroby ściany klatki piersiowej
• Nadpotliwość (pocenie się dłoni i pach)
• Torbiel bąblowa
• Choroby śródpiersia i grasicy
• Choroby przełyku
• Chirurgia klatki piersiowej u dzieci
• Deformacje klatki piersiowej (klatka piersiowa szewca, klatka piersiowa gołębia)
• Wysięk opłucnowy (gromadzenie się płynu między błonami płucnymi)
• Odma opłucnowa (zapadnięte płuco)
• Zespół cieśni piersiowej (drętwienie rąk i ramion oraz osłabienie mięśni)

Metody leczenia

• Zabiegi bronchoskopowe
• Leczenie dotchawicze i dooskrzelowe
• Rurowy Uniportal VATS
• Rurka / Cewnik Torakostomia
• Operacja jednostronna śródpiersia
• Wszystkie operacje chirurgii klatki piersiowej z wykorzystaniem Uniportal VATS
• Obudź Uniportal VATS

Doświadczenie

• 1988-1995 – Wydział Lekarski Uniwersytetu Erciyes
• 1995- 2003 – Szpital Ordu SSK – Lekarz ogólny
• Styczeń 2003 r. – listopad 2008 r. – Wydział Lekarski Uniwersytetu Inonu – dr hab.
• Styczeń 2009 – styczeń 2011 – Regionalny Szpital Kształcenia i Badań Naukowych w Erzurum – specjalista dr.
• Styczeń 2011 – październik 2015 – Wydział Lekarski Uniwersytetu Inonu, Katedra Chirurgii Klatki Piersiowej – adiunkt
• Październik 2015-luty 2021 – Wydział Lekarski Uniwersytetu Inonu, Katedra Chirurgii Klatki Piersiowej – prof. nadzw.
• Luty 2021 - Sierpień 2023 - Wydział Lekarski Uniwersytetu Inonu, Katedra Chirurgii Klatki Piersiowej - Prof. Dr.

Członkostwa profesjonalne

• Stowarzyszenie na rzecz zdrowia płuc i intensywnej terapii (Asyod)
• Europejskie Towarzystwo Chirurgii Klatki Piersiowej (Ests)
• Europejskie Towarzystwo Chorób Układu Oddechowego (Ers)
• Tureckie Towarzystwo Chirurgii Klatki Piersiowej
• Tureckie Towarzystwo Klatki Piersiowej
• Tureckie Towarzystwo Badań Układu Oddechowego (TUSAD)