Najlepsi lekarze do leczenia bólu kręgosłupa w Stambule – TOP 10 lekarzy

Urodził się w 1978 roku w Prizren (Kosowo). Po ukończeniu „Prizren Science High School” w 1996 roku, rozpoczął naukę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Prisztinie w 1996 roku i ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Kocaeli w latach 1999-2005. W latach 2006-2011 ukończył szkolenie specjalizacyjne z neurologii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Marmara, w Katedrze Neurologii. Podczas szkolenia szczególnie interesowała się elektrofizjologią, demencją i zaburzeniami ruchu. W latach 2012-2013 wykładała na Uniwersytecie Üsküdar. Od 2013 roku pracuje jako specjalista neurologii w szpitalu NPIstanbul Brain Hospital. Prowadzi bieżące badania naukowe w dziedzinie neurologii. Mówi płynnie po angielsku, serbsku i bośniacku. W wolnym czasie zajmuje się klasyczną muzyką turecką.

Publikacje:

• Obustronny glejak anaplastyczny wzgórzowy: opis przypadku. Ibrahim Sun, Celal Salcini, Ayca Sun, Baran Yılmaz, Kadriye Agan. Marmara Medical Journal 2008, tom 21, wydanie 3, strony 257-260
• Wyniki elektrofizjologii i patologii w przypadku Lafory. Ağan K, Erbaş B, Şalçini C, Uluç K, Günal D, Aktan S. 42. Krajowy Kongres Neurologii, 2006
• Tumefactive MS: opis przypadku. Deniz Borucu, Celal Şalçini, Betül Özdilek, Kayıhan Uluç, Neşe Tuncer Elmacı, Dilek İnce Günal. 43. Krajowy Kongres Neurologii, 2007
• choroba Creutzfeldta-Jacoba; Opis przypadku z wynikami badań radiologicznych i płynu mózgowo-rdzeniowego. Orhan Yılmaz, Celal Şalçini, Mesrure Köseoğlu, Kayıhan Uluç, İpek Midi, Neşe Tuncer, Önder Us, 43. Krajowy Kongres Neurologii, 2007
• Przypadek późnej dystonii wtórnej po małej dawce risperidonu. Celal Şalçini, Kadriye Ağan, Dilek İnce Günal, 8. Narodowy Kongres Parkinsona i Zaburzeń Ruchowych, 2009
• Przezczaszkowa stymulacja prądem stałym u pacjenta z epizodem maniakalnym z zaburzeniami schizoafektywnymi. Gökben Hızlı Sayar, Celal Salcini, Ali Bayram, Gaye Kağan, Nevzat Tarhan, 2012
• Rozdział XVI „CHOROBY RDZENIA KRĘGOWEGO” podręcznika Merrit's Neurology Handbook, str. 493-502 Uz.Dr. Kayıhan Uluç, dr Celal Şalçini, redaktor tłumaczeń O. Doğu, Güneş Tıp Kitapevleri, ISBN nr: 978-975-277-207-6, Ankara 2009
• Neurofizjologiczne podejście do złożonej organizacji kręgosłupa: badanie czasu trwania fali F i okresu ciszy skórnej u pacjentów z pierwotnym zespołem niespokojnych nóg, İşak B., Uluç K., Şalçini C., Clinical Neurophysiology, 2010

2002-2007 Uniwersytet w Stambule Wydział Lekarski w Stambule Katedra Chirurgii Mózgu i Nerwów

1988-1995 Uniwersytet w Tracji, Wydział Lekarski

2015- Szpital Uniwersytecki Atlas

2014-2015 Prywatna Klinika Neurochirurgii i Mózgu Szpitala Pendik Yüzyıl

2009-2014 Klinika Neurochirurgii i Mózgu Szpitala Medycznego

2009-2009 Klinika Neurochirurgii i Neurochirurgii w Szpitalu Nisa

2007-2009 Klinika neurochirurgii i leczenia mózgu w szpitalu stanowym Mardin

2002-2007 Uniwersytet w Stambule Wydział Medycyny Mózgu i Neurochirurgii w Stambule

1997-2001 Centrum Zdrowia Enez i Szpital Stanowy Enez

Chirurgia dysków szyjnych, piersiowych i lędźwiowych (endoskopowa/mikrochirurgia)

Daleko boczna (niekanalna) operacja dysku lędźwiowego (boczne podejście mikrochirurgiczne)

Chirurgia naczyniowo-nerwowa

Choroby naczyń mózgowych (choroby naczyniowe mózgu)

Tętniaki

Malformacje tętniczo-żylne

Jaskiniowce

Chirurgia neuroonkologiczna

Guzy mózgu

Guzy glejowe

Oponiak

Guzy przysadki mózgowej

Przerzutowe guzy mózgu

Guzy podstawy czaszki

Guzy kąta mostowo-móżdżkowego

Guzy szyszynki

Guzy wewnątrzkomorowe

Operacja kręgosłupa

Złamania kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego

Guzy kręgosłupa i rdzenia kręgowego

Skolioza

Choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa

Operacja chorób nerwów obwodowych

Guzy nerwów obwodowych

Neuropatie uciskowe

Zespół cieśni nadgarstka

Zespół bruzdy łokciowej

Zespół cieśni stępu

Neurochirurgia funkcjonalna i chirurgia bólu

Neuralgia nerwu trójdzielnego

Dekompresja mikronaczyniowa

Operacja padaczki

Operacja spastyczności

Zabiegi epiduroskopowe

Operacje wodogłowia

Endoskopowa komora III

Operacje zespolenia VP

Operacje założenia drenażu LP

Anomalie rozwojowe

Przepuklina oponowo-rdzeniowa

Zespół uwięzi rdzenia kręgowego

Torbiel pajęczynówki

Operacje kraniosynostozy

malformacja Chiariego

Uraz głowy

Krwiaki podtwardówkowe

Krwiaki śródmózgowe

Artykuł opublikowany w czasopismach recenzowanych na arenie międzynarodowej

Cansever T, Civelek E, Sencer A, Karasu A, Kiris T, Hepgül K, Can H, Canbolat A: Malformacje jamiste rdzenia kręgowego: opis 5 przypadków. Surg Neurol Jun 69

Efekty łączonego i indywidualnego stosowania antagonisty receptora N-metylo-D-asparaginianu siarczanu magnezu i inhibitora kaspazy-9 z-LEDH-fmk w eksperymentalnym uszkodzeniu rdzenia kręgowego. A. Sencer, A. Aydoseli, Y. Aras, M. Osman Akçakaya, C. Gömleksiz, H. Can, A. Canbolat. Turecki dziennik urazów i chirurgii ratunkowej 2013

Aydoseli A, Can H, Aras Y, Sabanci PA, Akcakaya MO, Unal OF. Leczenie memantyną i Q-VD-OPh w eksperymentalnym uszkodzeniu rdzenia kręgowego: łączone hamowanie martwicy i apoptozy. Turk Neurosurg. 2016

Can H, Kircelli A, Kavadar G, Civelek E, Cansever T, Aydoseli A, Onal MB, Yilmaz C. Anomalia korzenia lędźwiowo-krzyżowego: Anatomiczne rozważania na temat kątów wyjścia i grubości korzenia. Turk Neurosurg. 2017

Kırcelli A, Özel Ö, Can H, Sarı R, Cansever T, Elmacı İ. Czy obecność złamania liniowego jest czynnikiem prognostycznym opóźnionego krwiaka nadtwardówkowego tylnego dołu? Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. lipiec 2016

Kavadar G, Demircioğlu DT, Can H, Emre TY, Civelek E, Senyigit A. Czynniki kliniczne związane z znajdowaniem korzyści ze stosowania medycyny komplementarnej u pacjentów z bólem pleców: badanie przekrojowe z analizą skupień. J Back Musculoskelet Rehabil. 2017

Ozer AF, Suzer T, Can H, Falsafi M, Aydin M, Sasani M, Oktenoglu T. Anatomiczna ocena zmian w trójkącie Kambina: badanie chirurgiczne i na zwłokach. World Neurosurg. 2017 kwiecień

Can H, Aydoseli A, Gömleksiz C, Göker B, Altunrende ME, Dolgun M, Sencer A. Połączone i indywidualne zastosowanie inhibitora pankaspazy Q-VD-OPh i antagonisty receptora NMDA riluzolu w doświadczalnym uszkodzeniu rdzenia kręgowego. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2017

Gomleksiz C, Erbulut DU, Can H, Kodigudla MK, Kelkar AV, Kasapoglu E, Ozer AF, Goel VK. Nowe urządzenie do stabilizacji odcinka lędźwiowego kręgosłupa, alternatywa dla stabilizacji opartej na szypułach: badanie na zwłokach in vitro. J Spinal Cord Med. 2018 Jul 16:1-8.

Aydoseli A, Özgen U, Akgül T, Orhan EK, Adıyaman AE, Can H, Karadağ C. Podostra traumatyczna mielopatia wstępująca u 28-letniego mężczyzny: rzadki przypadek. Światowy Neurochirurg. 28 kwietnia 2019 r

Artykuł opublikowany w recenzowanych czasopismach krajowych

1) Hemangioblastoma wewnątrzczaszkowa: ocena kliniczna 32 pacjentów T. Cansever, A. Karasu, K. Hepgül, H. Can, A. Sencer Tureckie czasopismo neurochirurgiczne 2007, tom: 17

2) Halil Can, Müge Dolgun, Utku Özgen, Cengiz Gömleksiz, Furkan Diren, Aydın Aydoseli, Yavuz Aras, Altay Sencer. Wyniki mikrochirurgii u pacjentów z nerwiakiem przedsionkowym; Retrospektywne badanie kliniczne. JAREM 2019

3) Furkan Diren, Özcan Gayretli, Halil Can, İlke Ali Gürses, Orhan Barlas. Badanie anatomii cysterny mostu i móżdżku za pomocą endoskopowego dostępu retroesigmoidalnego podpotylicznego: badanie zwłok. JAREM 2019

Prof. Ozdogan, MD, Ph.D., ukończył studia w Yeditepe University Health Sciences Institute w Molecular Medicine Doctorate Program pod kierunkiem prof. dr. Turgaya İsbira, a także studiował na Saint Louis University w Arkansas, USA, u prof. dr. M. Gazi Yasargila. Ukończył staż kliniczny w zakresie chirurgii mózgu i nerwów w Yeditepe University Hospital pod kierunkiem prof. dr. Yasargila i prof. dr. Uğura Türe. Ponadto odbył szkolenie specjalizacyjne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Ufuk, Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Gazi i ukończył szkołę średnią w İçel Anatolian High School.

Zawodowo piastował różne stanowiska, w tym członka wydziału w Katedrze Neurochirurgii na Uniwersytecie Haliç oraz profesora nadzwyczajnego w prywatnym szpitalu Adatip w Stambule i szpitalu uniwersyteckim Biruni. Pełnił również funkcję profesora nadzwyczajnego w szpitalach SBU Kartal, Sancaktepe i Istanbul Training and Research Hospitals, a także pracował jako główny asystent w szpitalach SBU Gaziosmanpaşa Taksim i Kartal Training and Research Hospitals. Wcześniej pełnił funkcję lekarza specjalisty w szpitalu SBU Baltalimanı Bone Diseases Hospital i Mus State Hospital, a także był pracownikiem klinicznym w szpitalu Yeditepe University Faculty of Medicine Hospital.

Prof. Özdoğan jest członkiem kilku stowarzyszeń zawodowych, w tym Turkish Neurosurgery Association, Turkish Spine Association i Turkish Neurosurgery Society's Neuroanatomy, Neurovascular, and Neurooncology Groups. Jest również członkiem European Association of Neurosurgical Societies.

Po zostaniu neurologiem odbył 3,5 roku obowiązkowej służby dla rządu, pierwsze 1,5 roku w wojsku (Iskenderun Navy Hospital) i kolejne dwa lata w Diyarbakır Social Security Hospital. Wrócił na Uniwersytet w Stambule w 1989 roku. Pracował w Mayo Clinic Rochester Minnesota USA w latach 1990-1991, zajmując się tematyką demencji i neurologii behawioralnej.

W 1994 roku został profesorem nadzwyczajnym i do 1999 roku kontynuował pracę na Uniwersytecie Stambulskim. W latach 1999-2002 pracował na Uniwersytecie Kadir Has oraz w szpitalu Florence Nightingale.

W latach 1999-2000 pełnił funkcję członka zarządu wydziału Uniwersytetu Kadir Has, a w 2000 r. został profesorem. Następnie w latach 2004-2013 pracował w szpitalu Kozyatağı.

Od 2013 roku pracuje w szpitalu Florence Nightingale.

SPECJALNOŚCI

Demencja

Padaczka

Ból głowy

DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE

Służba wojskowa w szpitalu marynarki wojennej, 1985-1986

Obowiązkowa służba państwowa w szpitalu Diyarbakır SSK, 1986 - 1989

Szpital Kozyatağı Acıbadem 2004 - 2013

Edukacja:

Program studiów Rok uniwersytecki

Licencjat z nauk medycznych Uniwersytet w Stambule 1995

Magister nauk medycznych Uniwersytet w Stambule 1997

Doktorat i specjalizacja w medycynie

Wydział Lekarski w Stambule, Katedra Neurologii, Uniwersytet w Stambule 2004

Asystent profesora

Uniwersytet w Stambule Bilim, Wydział Lekarski, Katedra Neurologii Uniwersytet w Stambule Bilim 2009

Profesor nadzwyczajny

Uniwersytet w Stambule Bilim, Wydział Lekarski, Katedra Neurologii Uniwersytet w Stambule Bilim 2011

Podspecjalizacja: Neurofizjologia kliniczna

Uniwersytet w Stambule Bilim, Wydział Lekarski, Katedra Neurologii Uniwersytet w Stambule Bilim 2011

Rozprawa doktorska:

BADANIE PRZECIWCIAŁ PRZECIWGANGLIOZYDOWI I PRZECIWDEKARBOKSYLAZIE KWASU GLUTAMINOWEGO W PADACZCE MIOKLONICZNEJ SĄDOWEJ I BADANIE PODSKLINOWEGO ZAJĘCIA ROGU PRZEDNIEGO METODĄ SZACUNKOWEGO ZLICZANIA JEDNOSTEK RUCHOWYCH 2002

Doświadczenie

Asystent badawczy

Katedra Neurologii, Wydział Lekarski w Stambule, Uniwersytet w Stambule 1998-2004

Specjalista

Şişli Szpital Florence Nightingale, Oddział Neurologii 2004-2009

Asystent profesora

Uniwersytet Bilim w Stambule, Wydział Lekarski, Katedra Neurologii 2009-2011

Doc. prof.

Szpital Şişli Florence Nightingale Oddział Neurologii

Szpital Florence Nightingale w Stambule

Członkostwo w organizacjach naukowych :

Tureckie Stowarzyszenie Medyczne

Tureckie Stowarzyszenie Neurologiczne

Tureckie Stowarzyszenie Walki z Padaczką

Tureckie Stowarzyszenie Neurofizjologii Klinicznej EEG-EMG

Stowarzyszenie Neurologii Dziecięcej i Neuroimmunologii

Nagrody:

Kongres Neurofizjologii Klinicznej (Antalya-2013): Pierwsza nagroda za pracę plakatową zatytułowaną „Wyniki ciągłego monitorowania wideo-EEG oraz cechy kliniczne, laboratoryjne i obrazowe pacjentów monitorowanych na oddziale intensywnej terapii neurologicznej z powodu zaburzeń czujności”

Narodowy Kongres Epilepsji (Muğla-2012): „Czy semiologia mówi nam o pochodzeniu napadów padaczkowych polegających głównie na zaburzeniach świadomości?” Nagroda wydawnicza Kenana Tükela za jego publikację

Krajowy Kongres Epilepsji (Izmir- 2008): Pierwsza nagroda w dziedzinie publikacji kongresowych na temat epilepsji za publikację zatytułowaną „Zmniejszona liczba aksonów w młodzieńczej padaczce mioklonicznej wykazana analizą szacowania liczby jednostek motorycznych”.

Krajowy Kongres Epilepsji (Ankara- 2004): Pierwsza nagroda w dziedzinie publikacji kongresowych na temat epilepsji za publikację zatytułowaną „Brak związku przeciwciał anty-gm1 i anty-gad z młodzieńczą padaczką miokloniczną”

Tureckie Stowarzyszenie Neurofizjologii Klinicznej EEG-EMG, 19. Krajowy Kongres Neurofizjologii Klinicznej EEG-EMG (Trabzon-2002): Nagroda Kongresu za publikację zatytułowaną „Napady padaczkowe w chorobie Behçeta”.

Nagroda zachęcająca do publikacji naukowych przyznana przez Turecką Radę ds. Badań Naukowych i Technicznych w 2002 r. (za publikację pt. „Napady padaczkowe w chorobie Behçeta”)

Tureckie Towarzystwo Neurologiczne, 38. Krajowy Kongres Neurologiczny - 2002: Druga nagroda za prezentację ustną pt. „Badanie subklinicznego zajęcia rogu przedniego w młodzieńczej padaczce mioklonicznej przy użyciu metody szacowanej liczby jednostek ruchowych”.

Nagroda Tureckiego Stowarzyszenia Epilepsji i Sanofi Pharma za wsparcie projektu badawczego naukowego - 2001: projekt magisterski „Badanie przeciwciał antygangliozydowych w młodzieńczych padaczkach mioklonicznych”.

Prof. dr Yasef rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Stambule w 1973 r. i ukończył Wydział Lekarski Cerrahpaşa Uniwersytetu w Stambule w 1979 r. Rozpoczął specjalizację z neurologii na tym samym uniwersytecie w 1980 r. i został neurologiem w 1985 r. Podczas szkolenia specjalistycznego spędził 6 miesięcy na Uniwersytecie Hacettepe w Katedrze Neurologii w Ankarze.

Po zostaniu neurologiem odbył 3,5 roku obowiązkowej służby rządowej, spędzając pierwsze 1,5 roku w Szpitalu Marynarki Wojennej Iskenderun, a następne 2 lata w Szpitalu Ubezpieczeń Społecznych Diyarbakır. Wrócił na Uniwersytet w Stambule w 1989 roku.

Prof. dr Yasef pracował za granicą, w Stanach Zjednoczonych, w latach 1990-1991, gdzie zajmował się demencją i neurologią behawioralną.

W 1994 roku został profesorem nadzwyczajnym i kontynuował pracę na Uniwersytecie Stambulskim do 1999 roku. W latach 1999-2002 pracował w szpitalu Florence Nightingale, a następnie w szpitalu Kozyatağı Acıbadem od 2004 do 2013 roku.

Od 2013 roku jest cennym członkiem zespołu szpitala Florence Nightingale.

Specjalności

• Demencja
• Padaczka
• Bóle głowy

Doświadczenie zawodowe

• Służba wojskowa w szpitalu marynarki wojennej w Iskenderun, 1985-1986
• Służba Państwowa w szpitalu Diyarbakır SSK, 1986 - 1989
• Szpital Florence Nightingale, 1999 - 2002
• Szpital Kozyatağı Acıbadem, 2004 - 2013
• Szpital Florence Nightingale (od 2013)

Moje 34 lata w medycynie – co stanowi ponad połowę mojego życia… Po tysiącach operacji, emocje i poczucie odpowiedzialności pierwszego dnia nadal przeważają. Mój ojciec był lekarzem, neurologiem również. Zawsze odpowiadałem tym, którzy pytali, kim będę w szkole podstawowej i średniej: neurochirurgiem. Kiedy w 1992 roku rozpocząłem rezydenturę neurochirurgiczną w szpitalu Haydarpaşa Numune, mój cel z dzieciństwa został spełniony. Dwa punkty zawsze wyróżniały się na tle innych w całej mojej karierze medycznej: 1. Nikomu nie szkodzić. 2. Najważniejszą relacją między lekarzem a pacjentem jest relacja zaufania. Zgodnie z zasadą „najpierw nie szkodzić” w języku tureckim i „primum non nocere” w języku łacińskim, zawsze wolałem wykonywać zabezpieczone operacje pod mikroskopem z mniejszych nacięć. Nie wykonywałem żadnych operacji, co do których nie byłem pewien, czy pacjent odniesie z nich korzyści. Zawsze byłem w stanie najpierw przekonać samego siebie o potrzebie operacji. Następnie przekonywałem swojego pacjenta. Pamiętałem, że najważniejszą relacją między chirurgiem a pacjentem jest relacja zaufania. Jak ktoś może powierzyć swoje życie komuś, kogo widział 15 minut temu, bez relacji zaufania? Zależało mi na tym, aby ta relacja przetrwała po operacji, a nawet na całe życie. Miałem pierwsze spacery moich pacjentów, których operowałem od 28 lat. Czasami nawet po północy, wiele razy… Zawsze zależało mi na tym, aby niektórzy pacjenci czuli potrzebę wizyty u lekarza nawet o 03:00 w nocy. Nie mam nic przeciwko podaniu wszystkim moim pacjentom numeru telefonu komórkowego. Chciałbym, aby mój lekarz był dostępny w każdej chwili, gdy będzie to potrzebne. To właśnie robię dla moich pacjentów. W tym miejscu poczułem potrzebę opisania mojego poglądu na medycynę. Każdy, kto się zastanawia, może dotrzeć do mojego CV i moich publikacji.

Doc. prof. dr hab. Burak Eren
Specjalista chirurgii mózgu i nerwów

Obszary zainteresowań neurochirurgii
• Guzy mózgu
• Guzy przysadki (endoskopowe)
• Tętniaki mózgu
• Guzy podstawy czaszki
• Guzy kręgosłupa i rdzenia kręgowego
• Przepuklina dyskowa odcinka lędźwiowego
• Przepuklina dysku szyjnego
• Spondyloliza
• Zwężenie kanału kręgowego
• Urazy mózgu i kręgosłupa

Informacje osobiste
• Data urodzenia: 03/11/1979
• Stan cywilny: Żonaty, ojciec 2 dzieci
• Języki: angielski
• Tytuł: Profesor nadzwyczajny – 03.10.2021

Edukacja
• Licencjat: Uniwersytet Eskişehir Osmangazi, Wydział Lekarski, 1997-2003
• Szkolenie specjalistyczne: Szpital Edukacyjno-Badawczy Bezmi Alem Valide Sultan, Klinika Neurochirurgii / Stambuł, 2004-2010

Doświadczenie zawodowe
• Przychodnia Köyceğiz SSK / Muğla (2003-2004)
• Szpital Edukacyjno-Badawczy Bezmi Alem Valide Sultan / Stambuł (2004-2010)
• Szpital Edukacyjno-Badawczy Bakırköy Dr. Sadi Konuk / Stambuł (2010-2012)
• Szpital Państwowy Bilecik / Bilecik (2012-2013)
• Szpital Specjalny Nisa / Stambuł (2013-2014)
• Szpital Edukacyjno-Badawczy Bağcılar / Stambuł (2014-2024)

Artykuły opublikowane w recenzowanych czasopismach międzynarodowych:
1. Sağlam-Çifci Ece, Güleç İlker, Şengelen Aslıhan, Karagöz-Güzey Feyza, EREN BURAK, Paşaoğlu H Esra, Önay-Uçar Evren. Leczenie antagonistą H4R, JNJ-7777120, łagodzi łagodne urazowe uszkodzenie mózgu poprzez zmniejszenie uszkodzeń oksydacyjnych, reakcji zapalnych i apoptotycznych poprzez blokowanie szlaku ERK1/2/NF-κB w modelu szczurzym (2025). Neurologia Eksperymentalna. 115133. DOI: 10.1016/j.expneurol.2024.115133.
2. EREN BURAK, Karagoz Guzey Feyza, Gulec Ilker, Tufan Azmi, Bas Nuri Serdar. Znaczenie parametrów rdzeniowo-miednicznych w nawracającej przepuklinie krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Clinical Spine Surgery, 37(3), E113-E118. (2024). DOI: 10.1097/BSD.0000000000001546.
3. Aycan Abdurrahman, EREN BURAK, Tas Abdurrahim. Leczenie i wyniki pacjentów z przerzutowym uciskiem rdzenia kręgowego: badanie dwuośrodkowe. European Review for Medical and Pharmacological Sciences, 27(13), 6121-6131. (2023). DOI: 10.26355/eurrev_202307_32968.
4. Yücel Murat, Aktaş Özgür Yusuf, Zengi Oğuzhan, Taş Abdurrahim, Tufan Azmi, EREN BURAK, Karagöz Güzey Feyza. Wpływ kwasu alfa-liponowego na gojenie tkanki nerwowej po uszkodzeniu nerwu kulszowego u szczurów. Annals of Medical Research, 30(6), 684-691. (2023). DOI: 10.5455/annalsmedres.2023.09.246.
5. Tufan Azmi, Aktaş Özgür, EREN BURAK, Doruk Ebru, Gulec Ilker, Taş Abdurrahim, Karagoz Guzey Feyza. Wpływ wieku i chorób współistniejących na częstość powikłań w leczeniu chirurgicznym chorób zwyrodnieniowych odcinka lędźwiowego: prospektywne badanie kliniczne. Eastern Journal of Medicine, 28(4). (2023). DOI: 10.5505/ejm.2023.89646.

Referaty przedstawione na międzynarodowych konferencjach naukowych:
1. EREN BURAK. Porównanie pacjentów, którzy dobrowolnie zgłosili się do ambulatoryjnej kliniki neurochirurgii z powodu chorób kręgosłupa, z pacjentami skierowanymi przez lekarzy rodzinnych. 19. Międzynarodowy Kongres Medycyny Rodzinnej Regionu Morza Śródziemnego, 1266-1267. (2020). (Streszczenie/Prezentacja ustna) (Numer publikacji: 6514176).
2. EREN BURAK. Związek między parametrami rdzeniowo-miedniczymi a nawracającą przepukliną krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. World Spinal Column Society Virtual World Spine. (2020). (Streszczenie/prezentacja ustna) (Numer publikacji: 6514209).
3. Tas Abdurrahim, Karagoz Guzey Feyza, Tufan Azmi, Kuvat Nuray, Aktaş Özgür Yusuf, EREN BURAK, Yücel Murat, Kahraman Akkalp Asli. Profilaktyczne działanie nanocząstek srebra w szczurzym modelu stabilizacji kręgosłupa i infekcji. Światowa Federacja Towarzystw Neurochirurgicznych XVI. Kongres Światowy, 33-34. (2017). (Streszczenie/prezentacja ustna) (publikacja nr: 6513245).

Rozdziały w książkach naukowych:
1. Klinik Nöroanatomi (Neuroanatomia kliniczna), Tytuł rozdziału: (Uszkodzenia przysadki i podwzgórza, ich patofizjologia i anatomia chirurgiczna) (2023). EREN BURAK, Tufan Azmi. Güneş Tıp Kitabevleri. Redaktorzy: Karagöz Güzey Feyza, Balcıoğlu Hüseyin Avni. Wydanie 1. Liczba stron: 613. ISBN: 978-975-277-971-6. (Książka naukowa w języku tureckim).
2. Nöroşirürjinin Temelleri (Podstawy neurochirurgii), Tytuł rozdziału: (Diagnostyka, klasyfikacja i leczenie urazów odcinka piersiowo-lędźwiowego i krzyżowego) (2020). EREN BURAK, Karagöz Guzey Feyza. Akademia USA. Redaktorzy: Naderi Sait, Karagöz Güzey Feyza, Tuğcu Bekir. Wydanie 1. Liczba stron: 610. ISBN: 978-605-9358-. (Książka naukowa w języku tureckim).

Artykuły opublikowane w recenzowanych czasopismach krajowych:
1. EREN BURAK, Karagöz Güzey Feyza, Güleç İlker, Baş N. Serdar, Ay Ferhat, Acaroğlu Muhammed A., Çuhacıbaşı Enes B. Preferencje dotyczące kariery w neurochirurgii w porównaniu z innymi specjalizacjami medycznymi wśród tureckich studentów. Tıp Eğitimi Dünyası, 22(68), 143–153.
2. EREN BURAK, Gulec Ilker, Karagoz Guzey Feyza, Saglam Ece, Tufan Azmi, Karacan Murat, Bas Nuri Serdar. Ocena pacjentów ze szpiczakiem mnogim poddawanych dekompresji z powodu ucisku na rdzeń kręgowy. Osmangazi Journal of Medicine, 42(5), 546-552. (2020). DOI: 10.20515/otd.571004.

Notatki techniczne, raporty przypadków, notatki badawcze itp.:
1. Opis przypadku: EREN BURAK, Karagoz Guzey Feyza, Gulec Ilker. Kraniopharyngioma i malformacja tętniczo-żylna operowane przy użyciu tej samej kraniotomii: nietypowy przypadek. Romanian Neurosurgery, 34(3), 437-440. (2020). DOI: 10.33962/roneuro-2020-070.
2. Opis przypadku: Tufan Azmi, EREN BURAK, Tas Abdurrahim, Berker Neslihan, Aktaş Özgür Yusuf, Gulec Ilker, Vatansever Mustafa Safi, Karacan Murat, Vahabova Günay, Karagoz Guzey Feyza. Przerzuty do kręgosłupa jako cecha charakterystyczna raka tarczycy typu pęcherzykowego: opis przypadku i przegląd literatury. Biuletyn Medyczny Bagcilar, 4(1), 1-9. (2019). DOI: 10.4274/BMB.galenos.2019.26888.

EDUKACJA:

2014 UNIWERSYTET ADNANA MENDERESA WYDZIAŁ MEDYCYNY, ZDROWIE DZIECI I CHOROBY, NEUROLOGIA DZIECIĘCA

2011 SZPITAL EDUKACYJNO-BADAWCZY W IZMIRZE, ZDROWIE DZIECI I CHOROBY

2011 Szpital Edukacyjno-Badawczy Izmir Tepecik, Zdrowie Dzieci i Choroby

2004 UNIWERSYTET DICLE, WYDZIAŁ MEDYCZNY

DOŚWIADCZENIE:

2018 Szpital Medipol w Stambule

2017 - 2018 Szpital Edukacyjno-Badawczy Kartal

2014 - 2016 Szpital Państwowy Denizli

2011 - 2014 Uniwersytet Aydin Adnan Menderes Wydział Lekarski Szpital

2006 - 2011 Szpital Edukacyjno-Badawczy Izmir Tepecik

2011Szpital Edukacyjno-Badawczy w Izmirze

Dr Alireza Soltanzadeh, urodzony w Iranie w 1969 r., jest cenionym specjalistą anestezjologii i reanimacji z ponad 25-letnim doświadczeniem w intensywnej terapii, anestezji kardiologicznej i algologii. Po ukończeniu Urmia University of Medical Sciences w 1995 r. szybko wyspecjalizował się w anestezjologii i intensywnej terapii, rozpoczynając praktykę za granicą w 1998 r. Poszerzając swoją wiedzę specjalistyczną, ukończył stypendium z anestezjologii kardiologicznej na Wydziale Lekarskim Çapa w Stambule i Centrum Kardiologicznym Siyami Ersek w 2006 r. i przeszedł szkolenie z leczenia bólu (algologia) w 2013 r. Jego szeroka wiedza w tych dziedzinach czyni go cennym nabytkiem dla społeczności medycznej.

Dr Soltanzadeh pełnił kluczowe role w swojej karierze, w tym przez pięć lat był lekarzem naczelnym w szpitalu państwowym w Iranie. Wzbogacił swoje wykształcenie medyczne, kończąc specjalistyczne kursy w Niemczech i nadal jest aktywnym członkiem licznych międzynarodowych towarzystw anestezjologicznych i medycznych. Od 2018 r. praktykuje w Stambule, wnosząc swoją wiedzę specjalistyczną do sektora prywatnego i obecnie pracuje w Departamencie Anestezjologii i Reanimacji w Szpitalu Uniwersyteckim Okan w Stambule.

Biegle włada wieloma językami, w tym angielskim, perskim, tureckim, azerskim, kurdyjskim, niemieckim i arabskim. Zainteresowania zawodowe dr. Soltanzadeha obejmują terapię ozonową, innowacje w zakresie cyfrowych urządzeń medycznych i zwiększone bezpieczeństwo pacjentów podczas znieczulenia. Jego wkład w badania naukowe jest uznawany na arenie międzynarodowej, a liczne publikacje i prezentacje są prezentowane na renomowanych kongresach anestezjologicznych i dotyczących leczenia bólu na całym świecie. Dr Soltanzadeh nadal angażuje się w podnoszenie standardów medycznych w swojej dziedzinie i ciągłe poszerzanie swojej wiedzy klinicznej i badawczej.