Dr İlhami Soykan Barlas urodził się w 1977 roku w Stambule Moda. Jest absolwentem Kadıköy Anadolu High School i Cerrahpaşa Faculty of Medicine. Po ukończeniu specjalizacji z chirurgii ogólnej w Okmeydanı Training and Research Hospital w 2008 roku uzyskał tytuł specjalisty chirurgii ogólnej.
W latach 2006-2007 był w Szkocji 2 razy i zdobył zaawansowaną wiedzę laparoskopową. W 2009 r. otrzymał „Certyfikat uznania” od Ministerstwa Zdrowia Republiki Turcji za wkład w utworzenie Centrum Szkoleniowo-Badawczego Szpitala Oparzeń im. Dr. Lütfiego Kırdara i za pokrewne prace.
Po odbyciu obowiązkowej służby w Szpitalu Państwowym Kastamonu İnebolu w latach 2009-2011 zrezygnował ze swoich obowiązków w państwowych instytucjach, wrócił do Stambułu i zaczął pracować w sektorze prywatnym. Od 2013 roku pracuje jako specjalista transplantologii nerek i chirurgii ogólnej w grupie szpitali Florence Nightingale. Od 2017 roku pełni funkcję wykładowcy doktorskiego na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Naukowego Demiroğlu. Opublikował ponad 20 artykułów w czasopismach krajowych i międzynarodowych z zakresu chirurgii ogólnej i transplantacji nerek oraz ponad 30 prac konferencyjnych, które zostały przedstawione na kongresach krajowych i międzynarodowych.
Był również redaktorem książek i autorem rozdziałów na temat przeszczepu nerek, a także autorem rozdziałów w różnych książkach o chirurgii. Dr Soykan Barlas otrzymał tytuł „General Surgery Associate Professor” w roku 2020. Obecnie pracuje w organizacji Medical Park Group of Hospitals.
WZRUSZENIE RELIGIJNE
Szpital Kształcenia i Badań w Stambule Okmeydanı 2003-2008 (Edukacja Specjalizacyjna)
Szpital Szkolno-Badawczy İstanbul Lütfi Kırdar Kartal 2009
Szpital państwowy w İnebolu 2009-2011 (obowiązkowa służba wojskowa)
Prywatny Szpital Şişli 2012-2013
Şişli Szpital Florence Nightingale Centrum Transplantacji Nerek i Trzustki 2013-2020
Wydział Lekarski Uniwersytetu Naukowego Demiroğlu, Katedra Chirurgii, Wykładowca 2017-Obecnie
Szpital Stambuł Florence Nightingale Centrum Transplantacji Nerek i Trzustki 2020-Obecnie
Prywatny Szpital Osmanoğlu Şişli 2020-2022 Medical Park Szpital Göztepe 2022- obecnie.
ARTYKUŁY NAUKOWE
1.Soykan Barlas, ArzuAkan, YavuzEryavuz, GirayYavuz, SedatKamalı, Gülçin Kamalı: Pierwotna hydatidoza mięśnia pośladkowego: opis przypadku i przegląd literatury. Ind JSurg.2016; 78 ust. 2: 161–162.
2.Metin Kement, Hakan Ahmet Acar, İlhami Soykan Barlas, Nihat Aksakal, Cem Gezen, Uygar Düzci, Mustafa Öncel: Ocena kliniczna tymczasowego urządzenia zatrzymującego kał do niechirurgicznego odprowadzania kału w oparzeniach krocza. Dziennik chirurgii awaryjnej Ulus Trauma. 2011; 17 ust. 2: 123-127
3. Bilgin Y, Hot S, BarlasIS, AkanA, Eryavuz Y: Krótkoterminowe i długoterminowe wyniki harmonicznej skalpela hemoroidektomii w porównaniu ze zszywaczem hemoroidopeksji w leczeniu choroby hemoroidalnej. Asian J Surg. 2015;38(4):214-9.
4.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Sakaci T, Koc Y, Basturk T, Akin EB, Ecder T. New OnsetDiabetesAfterKidneyTransplantationandPretransplantHypoma gnesemia.ProgTransplant. 2016 marca;26(1):55-61. doi: 10.1177/1526924816633949.
5. Sinangil A, Celik V, Barlas S, Altunrende F, Akin EB, Ecder T. Stent typu „Double J Stent Calcified” po sekwencyjnym przeszczepieniu wątroby i nerki związany z pierwotną szczawiozą: opis przypadku. Czasopismo BANTAO, 2015;13(2), 97-99.
6. Sinangil A, Celik V, Barlas S, Kusku Cabuk F, Akin EB, Ecder T. Bardzo rzadki guz u dawcy lub kandydata na przeszczep nerki: pierwotny guz neuroendokrynny krezki. InternationalJournal Of Advances In Case Reports, 2015;2(4):244-249
7.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Akin EB, Ecder T. Czy przeszczep powinien być rutynowo stentowany, czy nie?EurRevMedPharmacolSci. 2014;18(23):3551-6.
8.Sinangil A, Celik V, Barlas S, Koc Y, Basturk T, Sakaci T, Akin EB, Ecder T. Częstość występowania nowo powstałej cukrzycy po przeszczepieniu i powiązane czynniki: Doświadczenie w jednym ośrodku. Nefrologia, 2017;37(2):181-188.
9. Akin EB, Aydogdu I, Barlas IS. Wprowadzenie do wspomaganej robotem laparoskopowej nefrektomii dawcy po doświadczeniu w podejściu retroperitoneoskopowym wspomaganym ręcznie. TransplantProceedings 2019;51, 2221-222.
10. Barlas IS, Aydogdu I, Sinangil A, Atan Ucar Z, Koc Y, Sardogan C, Akin EB. Komplikacje nacięć i ocena kosmetyczna po ręcznej retroperitoneoskopowej nefrektomii dawcy. TransplantProceedings 2019; 51, 2215-2220.
11. Barlas IS, Aydogdu I, Sinangil A, Atan Ucar Z, Koc Y, Ecder T, Akin EB. Nefrotomia wspomagana ręcznie predysponuje do przepukliny pooperacyjnej u otyłych dawców. TransplantProceedings 2019; 51, 2210-2214.
12.Sinangil A, Atan Ucar Z, KocY, Barlas IS, Abouzahir S, Ecder ST, Akin EB. Wynik terapii odczulającej w immunologicznie wysokiego ryzyka transplantacji nerek: doświadczenie w jednym ośrodku. TransplantProceedings 2019; 51, 2268-2273
13. Gode Oguten E, Barlas IS, Akin EB. Objawy cierpienia psychicznego i zadowolenie z życia wśród żyjących dawców nerek: częstotliwość i związek z subiektywnymi ocenami. Transplant Proceedings 2019; 51, 2232-2236
14. Atan Ucar Z, Sinangil A, Koc Y, Barlas IS, AbouzahirS, Ecder T, Akin EB. Prognoza kliniczna pacjentów po przeszczepie nerki: doświadczenie jednego ośrodka. TransplantProceedings 2019;51, 2274- 2278.
15. Barlas IS, Demir M, Akın EB. Dziewięcioletnie doświadczenie w jednym ośrodku w przeszczepianiu nerek u dzieci. Cumhuriyet Medical Journal 2020; 42 (1), 126-135